Euthanasie

Als het moment gekomen is dat een dier echt niet verder kan, en het meer lijdt dan leeft, dan komt de eigenaar voor de keuze te staan om het dier wel of niet te laten inslapen. De dierenarts heeft daarin een belangrijke adviserende functie. Hij/zij is immers degene die goed kan inschatten hoe de gezondheid van het dier is, of het dier veel pijn heeft, en of er nog kansen op herstel zijn. En als die er niet meer zijn, of als de pijn te erg is, dan zal de dierenarts een eigenaar adviseren om het lijden van het dier niet langer te laten voortduren.

Het verlies van een huisdier, dat meestal een soort gezinslid was, is voor de meeste mensen een erg aangrijpende gebeurtenis. Het is daarom belangrijk dat men in alle rust afscheid van het dier kan nemen. Veel mensen willen bij hun dier blijven totdat het overleden is, en ook daarna moet men het afscheid rustig af kunnen ronden. De kliniek, waar alle bedrijvigheid continu doorgaat, is daarvoor eigenlijk een minder geschikte plaats. Vandaar dat wij een ruimte ingericht hebben als kamer waar men bij het dier kan blijven totdat het ingeslapen is.

Als het dier overleden is komt de vraag wat er met het stoffelijk overschot moet gebeuren. Sommige mensen kiezen er voor hun dier in de tuin te begraven. Bij uw gemeente kunt u informeren of dit is toegestaan. Een andere mogelijkheid is het dier te (laten) begraven op een dierenbegraafplaats. In Best ligt een prachtige begraafplaats midden in de natuur. Verder bestaat de mogelijkheid het dier te laten cremeren in een van de inmiddels talrijke dierencrematoria. Na de crematie bestaat de mogelijkheid de as van het dier terug te krijgen in een urn of strooiblik. Men kan de as ook laten verstrooien; meestal gebeurt dit op zee. Een overleden dier kan ook zonder verdere regeling in de kliniek achtergelaten worden. Het dier wordt dan opgehaald door het destructiebedrijf.